TOZLU RAFLARDA KALMIŞ ANILAR ...
Ben 15-16 yaşlarımdayken yani melankoli ve ergenliğin dibine vururken, odamda annemin gelinliğinden kalma hani şu başlığında yuvarlak ayna olan pirinç karyoladan vardi. Annem üzerine evde ne kadar döşek varsa koymuş pencereye sıfır konuma getirmiş ,enine pencerenin önüne koymuştu.Yani o zamanlar yatağa çıkabilmek için babamın deyimi ile merdiven gerekiyordu zaten annem kimsenin yatmasına da izin vermiyordu binbir emekle attırdığı pamuk döşekte iz çıksın istemiyordu.Bir nevi kutsal dı yani o yatak. Neyse efendime söyleyeyim bir yaz akşamı o kadar mutsuzum ki evde yapacak hiçbirşey yok saat gecenin ikisi olmuş yatayım bari dedim odaya girdim cam acık içeriye ne güzel esiyor, ama orda yatmak yasak ,yatak tam camın önünde aman dedim ya bi çılgınlık yapayım yastığı tam camın önüne koydum başımı yastığa koydum Allahım hayatımda ki en güzel manzara gökyüzüne bakarak uyuyorum perde önümü kapatıyor ama ,odaya biri girse sadece açıkta kalan ayaklarım görünüyor yatağa enine yattığımdan a
